Fortuna Henk Weijburg

Het verhaal van Henk Weijburg zijn Fortuna

Stukje uit Magazine Februari en Maart 1995

Henk Weijburg verlaat na 40 jaar Fortuna

Henk en Willem Weijburg

Henk Weijburg, directeur-eigenaar van Fortuna Holding en bijbehorende b.v.’s, heeft per 1 januari 1995 zijn aandelen verkocht aan zijn zoon en opvolger Willem Weijburg. Het werd tijd om nu eindelijk eens van het leven te gaan genieten, na een carrière in de automatenwereld van precies 40 jaar!

Henk hoopt op 25 maart 70 jaar te worden en heeft aan de wieg gestaan van de automatenhandel in Europa.

Henk heeft het gehele traject afgelegd. Gestart met pinda- en sigarettenautomaten, later gevolgd door jukeboxen, video’s en tenslotte uprights. Henk heeft zich altijd bijzonder sterk gemaakt voor de introductie van Bally Slotmachines in de Nederlandse amusementshallen. Inmiddels levert Fortuna praktisch over de gehele wereld en geniet zij internationale bekendheid.

Het zakendoen helemaal vergeten doet Henk echter niet… Hij zal zich nog met enthousiasme bezighouden met zijn meest recent gevestigde Fortuna’s Pool Garden in Hilversum. Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan!

Inmiddels heeft Willem Weijburg de dagelijkse leiding van Fortuna Groothandel b.v. en Fortuna International Trading b.v. overgedragen aan Cristian Kjaer, die daarvoor promoveerde tot manager van deze b.v´s.

Henk Weijburg

Veertig jaar zijn verstreken sinds Henk Weijburg een stap zette in de wereld van de muziekboxen, kranen, bingo’s, flippers, voetbaltafels en uprights. ‘Het is niet te geloven, veertig jaar al’. Weijburg, die 70 wordt in maart, lijkt er zelf verbaasd over te zijn. Een mooi moment om het aan de jongere generatie over te laten en herinneringen op te halen. Over werk, over mensen, over de godin van het spel, Fortuna.

In de wereld van wijn en gedestilleerd proefde Weijburg voor het eerst van het leven in de groothandel. Via zijn grootvader, een agent van de Heineken-brouwerij, stapte hij in de drank, haalde zijn vakdiploma en zette een groothandel op. Toen heb ik kennis gemaakt met Jos van Os uit Kerkdriel, die deed toen zo’n beetje in muziekboxen en de ouwe Rouvoet en Steef.

Via hen maakte Weijburg, zoals de meeste oude bekenden uit de branche, kennis met de handel in muziekboxen. ‘Mijn eerste muziekbox heb ik gekocht van Henk Sleeuw in Zwolle. Toen ben ik in zee gegaan met Van Dessel in Rotterdam, Delta Automaten en Jos van Os. Daar ben ik toen mee begonnen.

Successievelijk ben ik een beetje uitgebreid in de muziek. Ik ging importeren uit België en later uit Amerika’. Weijburg kocht hoofdzakelijk Seeburg in. ‘Ik deed er wel wat Wurlitzer bij maar Wurlitzer deed Van Urk in Rotterdam, onze concurrent/collega. De ouwe Vale, Frans Vale uit Bergen op Zoom deed Seeburg. Ja, daar heb ik aardig zaken mee gedaan’. De ene herinnering haalt de ander weer naar boven en Weijburg brengt met plezier het verleden weer tot leven.

In het begin, Weijburg rolde in de branche in 1955, deed hij vooral exploitatie. ‘Toen dat uitgebreid was, ben ik de eerste machines van NSM, Löwenautomaten, gaan importeren. Dat waren de NSM jukeboxen, de Consul en Fanfare. Ik kreeg daar de verkoop van in Nederland’. En dat ging aardig, constateert hij bescheiden.

Na dat een jaar of 4 of 5 gedaan te hebben (‘de handel in muziekboxen werd al weer wat minder’) heeft een inkoopcombinatie dat werk van hem overgenomen en is Weijburg zich gaan richten op bingo’s, flippers en wat later de eerste uprights. ‘Zo rond 1960, 1962 kwamen die eerste bingo’s. Daar heb ik veel in gehandeld. Ik heb ze in de exploitatie gehad maar ook verkocht.

Ik heb ook nog een periode gehad dat ik zo’n machine kocht uit Berlijn’, bedenkt Weijburg zich plotseling. ‘Daar was een fabriekje, Treff, dat pindapotten, krachtmetertjes en de eerste muziekboxjes aan de wand met de 45 toerenplaatjes maakte. Daar moest je een dubbeltje in gooien en een handletje omzetten en dan speelde er een plaatje. En ik heb ook duizenden Sardi voetbal tafels uit Italië geïmporteerd…’

Eerste hal

Het bedrijf ontwikkelde zich verder en in 1970 opende Fortuna haar eerste hal, aan de Oude Gracht in Utrecht. Het was ook de eerste hal in de stad. ‘Dat was me wat joh, een hàl. Iedereen was er tegen, de bewoners, de buurt, de pers. Hele stukken verschenen in de krant’. In een plakboek heeft Weijburg zorgvuldig vervlogen tijden gebundeld. Hij lacht om de commotie die de komst van de hal teweeg bracht in die tijd.

Fortuna’s Hal aan de Oude Gracht 178 in Utrecht

‘Er was toen ook al een hoop ophef hoor. Automaten, nou dat was wat. Maar die hal draait nou nog steeds. Niet meer op 178, maar op nummer 150’. Vier jaar later opende Weijburg een tweede hal in Hilversum. Nu, 1995, heeft Fortuna hallen in onder andere Hilversum, Nieuwegein, Beverwijk, Talin, Bulgarije en Korfoe op haar naam staan. ‘Ik weet het niet eens allemaal meer. Het groeit de laatste tijd een beetje uit zijn vestje’.

Vader en Zoon Weijburg

Succes

Het grote succes kwam voor Fortuna zo’n 25 jaar geleden, met de in- en verkoop van de eerste grijpkranen. Op de beurs in Frankfurt liep Weijburg tegen een handje vol Amerikanen aan. ‘Je begon met een stuk of zes kraantjes te verkopen aan die mensen. En dat beviel goed. Toen kwam er een order door van 24 en daarna werden dat er 96. Maar die konden wij niet zo snel gemaakt krijgen.

Toen gingen ze in Amerika zelf de kabinetten maken en stuurden wij het binnenwerk in dozen op. Zo konden we er elke week 96 leveren. We stuurden de zending zaterdags op en ’s maandags hadden we de centjes’. Weijburg noemt dit moment de grote doorslag. Geholpen door de koers van de dollar, de munt was toen nog zo’n 3,60 waard, maakte Fortuna winsten.

‘Het materiaal betaalden we in guldens en we konden in dollars verkopen dus dat gaf behoorlijke winsten’.

Inmiddels bekend geworden in Amerika kwam Weijburg in contact met Bally. ‘Met de directeur destijds, Alain Mace, daar had ik een hele goede verstandhouding mee en daar kon ik veel gebruikte bally-machines van kopen. En die gingen we zelf reduceren en een beetje ombouwen zodat ze voldeden aan de Nederlandse wetgeving.

We maakten ruiten en programma’s en dergelijke’. De machines die bij Fortuna als nieuw uit de werkplaats rolden, vonden hun uiteindelijke bestemming door heel Europa. ‘Nu zitten we zelfs in Rusland, Litouwen, Griekenland, Bulgarije, Hongarije en Afrika zelfs’, voegt Weijburg met een tikkeltje ongeloof er aan toe.

Gebruikte machines waren goede handel, heeft Weijburg ondervonden. Niemand betaalde in die tijd 12 duizend voor een slotmachine, dat was veel te duur. ‘Alleen aan de hallen kon je wat nieuwe verkopen’.

Bergen stuivers

Maar het is niet altijd als een trein gelopen hoor, vertrouwt Weijburg toe. Je had soms van die klantjes, daar moest je elke week zogenaamd gaan lichten en dan zat er zo rond de 12,50 gulden in. En daar kreeg die klant dan nog 20% van! Ook belden ze vaak dat ik moest komen lichten want de rotamintjes vielen volgens hen zowat van de muur!

Als je ze open maakte zaten er inderdaad bergen stuivers in, maar de opbrengst was hooguit 70 gulden!’ Weijburg moet er aan denken hoe hij op zondag de familie in de auto laadde en storingen ging doen.

Vroeger was het allemaal veel makkelijker hoor. Met een schroevendraaier of een klap op de kast kwam je vaak al een heel eind. En als je het niet meer wist, dan belde je…. ‘God, ik heb hem duizenden keren gebeld, die hele beroemde, Willem help me eens. Ach ja, Jaap Boerlage. Die werkte bij Frans Vale. Ja, zo leerde je het. Dat was mooi. Veertig jaar al, hoe is het mogelijk’.

Goede ploeg

Met, naar eigen zeggen, zachte hand heeft Weijburg zijn bedrijf door de tijd geleid. ‘Ik was altijd wel aardig voor de mensen geloof ik’. In de loop der tijd is hij wel wat harder geworden, denkt hij, maar Weijburg vindt zich geen strenge baas. ‘Af en toe laat ik het gebouw wel schudden maar dat ben ik een uur later weer vergeten. Nee, ik heb gewoon altijd een goede ploeg gehad’. Met respect denkt hij zo bijvoorbeeld aan Jan Jansen die hij een scootertje had gegeven en die werkte tot zaterdags 9 uur voor 45 gulden. Nee, dat kom je niet meer tegen.

Mijn pak

‘Ik heb het altijd een hele leuke, attractieve business gevonden. Het blijft altijd spannend’. Met wat heimwee in de stem en een lach om de mond denkt Weijburg aan de tijd waarin “de Ouwe Rouvoet en Steef en “de jongens van Loontjens” (op de een of andere manier zijn het altijd deze namen die sterke herinneringen oproepen bij jubilarissen) hoofdrollen speelden.

Maar het wordt tijd om het aan de jongere generatie over te laten, vindt Weijburg. ‘De techniek is zo veranderd, kijk alleen al maar naar al die bureau’s met die dingen erop’, zegt hij doelend op de computers. ‘Ik had geen zin meer om dat nog weer te leren. En dan je talen… Duits is prima maar Engels! Mijn schooltijd is al weer zestig jaar geleden. Handelen ging goed, ze begrepen je wel maar er komt een moment…’

Sinds 1 januari heeft zoon Willem Weijburg definitief de zetel van zijn vader overgenomen. Aangezien hij ook al 20 jaar in het vak zit (en dan hebben we het nog niet over de leeftijd dat hij al op zondag op de achterbank zat), legt Weijburg met een gerust hart Fortuna in de handen van zijn zoon. ‘Die heeft het van de grond af aan geleerd dus die heeft zijn ervaring al wel opgedaan’. Het was een zware beslissing dat wel. ‘De zaak is altijd mijn pak geweest. Maar je moet een keer hè?”

Het is wel een beetje raar om op de stoel van vader te zitten, geeft Willem toe. ‘Maar we delen hem natuurlijk al wel een tijdje. We overleggen altijd. We informeren zo hier en daar en dan hebben we het er samen over. “Wat zullen we bieden?” Ik heb verschrikkelijk veel van hem geleerd. Je hebt veel steun aan elkaar. En dat blijft natuurlijk zo. Maar ik zal hem wel missen.’

Stukje uit Magazine April 2000

Krijco en Hommerson ‘verguld’ met overname Fortuna

Met de overname van Fortuna hebben Hommerson Arcades en Krijco een grote slag geslagen. We zijn dan ook bijzonder blij met deze constructie’, zegt John Arzbach, directeur van Hommerson. Beide bedrijven waren onafhankelijk van elkaar in gesprek met Fortuna.

‘Omdat een aandeelhouder van Krijco gehuwd is met een aandeelhouder van Hommerson zijn we bij elkaar gekomen.’

Overigens blijft de naam Fortuna gewoon bestaan en wordt de directie gevormd door Corry van Amstel (Krijco) en John Arzbach. De samenwerking is eind november vorig jaar van kracht geworden.

John Arzbach, directeur van Hommerson: ‘We zijn bijzonder blij met deze constructie’

We vullen elkaar prima aan. Krijco doet behalve in amusementscentra ook aan exploitatie. Wij als Hommerson Arcades hebben zes hallen. Met de overname van Fortuna komen daar vier hallen bij’, legt John Arzbach uit.

Naast deze constructie is er ook nog de handelsmaatschappij Fortuna Gaming en worden er producten geleverd aan buitenlandse casino’s. Ook behoort Marathon Systems tot het Fortuna pakket. De directie van deze ‘driepoot’ wordt voor vijftig procent gevormd door Chris Kjaer van Fortuna. Men benadrukt dat Fortuna een zelfstandige organisatie blijft.

Diverse opties

‘We hadden verschillende opties voor ogen. Hommerson had een stille vennoot kunnen worden en dan was men onder de Krijco-naam doorgegaan. Ook had Krijco stille vennoot kunnen worden waarbij de naam Hommerson gevoerd zou worden. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een constructie waarbij de directeuren van Krijco en Hommerson, dus mevrouw Van Amstel en ikzelf, de nieuwe directie gaan vormen.’

Wat de amusementscentra betreft, mevrouw Van Amstel zal zich daar voor tachtig procent mee gaan bemoeien waarbij Arzbach als adviseur voor twintig procent mee doet. Samen met Chris Kjaer zullen zij voorlopig de directie van de zogenoemde driepoot vormen.

Halverwege dit jaar, zo is de verwachting, zal Kjaer dit volledig voor zijn rekening nemen en gaan Arzbach en Van Amstel gezamenlijk de amusementscenters leiden. ‘We zijn nu nog even bezig de boel goed op de rails te zetten’, aldus John Arzbach.

Nederlandse partner

‘Je ziet dat er enorm veel ontwikkelingen zijn op de markt. JVH gaat in zee met een bank, Errèl heeft serieus overwogen met een Engelse partner samen te gaan. Wij hebben bewust gekozen voor een Nederlandse partner.

We vormen nu twee krachtige bedrijven die na de overname van zo’n grote onderneming als Fortuna, nog meer financiële armslag hebben om aan verdere uitbreiding te doen. Denk aan amusementscentra, het overheidsbeleid maakt het heel moeilijk om aan vergunningen te komen. Alleen met overnames kun je dan uitbreiden.’

John Arzbach verwacht veel van de nieuwe samenwerking. ‘Er kan nog van alles gebeuren in de toekomst. Daarbij blijven beide bedrijven gewoon zelfstandig doordraaien.”

Bronvermelding: Automaten Magazine Februari en Maart 1995, April 2000