Goldfinger Astra

The making of: Goldfinger Astra en Amutron.

Stukje uit Automaten Magazine Juni 2002

Het traject, stap voor stap gevolgd De kansspelautomaat van idee tot realiteit

Hoe gaat dat nou, dat ontwikkelingsproces van een nieuwe speelautomaat? Wanneer gaat het van ideeën spuien tot werkelijk produceren? Waar moet allemaal rekening mee worden gehouden? En, hoelang duurt nou zo’n proces voordat de machine naar de klant kan? We vroegen aan Frans Witlox, directeur van Amutron om eens te vertellen hoe dat gaat in zijn bedrijf. Een verhaal dat waarschijnlijk weinig afwijkt van wat er gebeurt bij andere ondernemingen.

Frans Witlox en zijn team

‘Als alles meezit en er geen gekke dingen gebeuren, kun je zeggen dat wij een maand of vier nodig hebben voor het ontwikkelen en produceren van een nieuwe automaat’, vertelt Frans Witlox. Dan is dus het hele traject afgelegd: van eerste ideeën via de software en het artwork naar het maken van een prototype.

En uiteindelijk, als ook de tests goed zijn en uiteraard het keuringsinstituut haar goedkeuring heeft gegeven, vindt de splinternieuwe automaat zijn weg naar de speler.

Het vertrekpunt, de basisgedachte

Frans Witlox: ‘Bij het ontwikkelen en op de markt zetten van automaten gaan Astra en Amutron ervan uit dat niet alle spelers hetzelfde zijn. Eerder uitgebrachte modellen zoals ‘The Big Money Game’ en ‘Harry’s Super 15′ vallen in de smaak bij een grote middengroep.

‘Club Millioniare’ is daarentegen typisch een automaat met een zwaarder spelkarakter en wordt dan ook meest gewaardeerd door de spelers die over wat meer lef beschikken.

‘Diamond Dollars’ is als zogenaamde oermachine een hele simpele ‘vlakke’ automaat die aanspreekt bij oudere spelers, zij die het graag allemaal rustig aandoen.’

Na de introductie van de euro bereikten een aantal signalen Amutron die als leidraad zijn gaan dienen bij de ontwikkeling van de nieuw uit te brengen automaat: ‘Vanuit de speelcentra werd gemeld: een grote groep vond het spel te duur geworden ( ‘we zijn zo snel ons geld kwijt’); er is behoefte aan een lichte simpele machine met een hoog spelelement om de nieuwkomers te bedienen.

De meeste nieuwe automaten richten zich op de bestaande spelersgroep, maar daar is al zoveel aanbod voor. En vanuit de single-site-exploitatie gaven de ondernemers aan: er is behoefte aan een automaat met een hoog spelkarakter, een automaat die ‘value for money’ geeft.

Het voorgaande leidde tot het vaststellen van de criteria waar de nieuwe automaat aan moest voldoen: de machine hoeft niet met potjes te werken, want het uitbetalingsverloop moet vlak zijn; het spel moet levendig zijn, met meer dan alleen rollen, maar tegelijk ook niet te moeilijk;

Er komt een variant voor de horeca en een voor de hallen, beide varianten worden in zowel het houten als het casino-style kabinet leverbaar. Het spelconcept leent zich voor een zogenaamde dubbelontwikkeling: een versie voor de hallen en een voor de horeca-exploitatie.’

Van idee naar project

De criteria waaraan de automaat moet voldoen zijn bekend. ‘De enige bedenking is nog dat de automaat mede ontwikkeld wordt met het doel nieuwe spelers te werven. Dit betekent dat het wel eens een tijd kan duren voor de machine bij voldoende spelers is aangeslagen om mooie exploitatieopbrengsten te laten zien.

Dit kan dan weer remmend werken bij de verkoop en de te produceren serie klein (en dus relatief duur) houden. Wel is het een automaat die de range van Astra-producten completer maakt. Omdat gepoogd wordt een machine te maken die ook bij nieuwe spelers aanslaat is mede gekeken naar het soort automaten dat in de zeventiger jaren op de markt kwam, toen de rollenautomaat nog relatief nieuw en onbekend was.

Die machines spraken toen de nieuwe spelers kennelijk goed genoeg aan. Dus waarom zou zo een type spel dat nu niet doen? In een ongedwongen sfeer wordt gewikt, gewogen en gesuggereerd om uiteindelijk tot een eerste concept te komen.

Het wordt een vier rollenautomaat met een ladder. Hoe hoger de speler in de ladder aanlandt, hoe aantrekkelijker bonus er te halen valt. Omdat bij het spelconcept naar machines van toen gekeken is. wordt ook een oude naam uit de automatenwereld van toen gekozen: “Goldfinger’.

Goldfinger Flyer

De eerste uitvoerende stappen

Nu is bepaald hoe de machine in basis in elkaar moet zitten gaan de verschillende afdelingen aan het werk. Elke afdeling heeft haar eigen taak, uiteraard. Frans Witlox geeft een overzicht:

‘De afdeling statistiek gaat berekeningen maken welke moeten leiden tot het vaststellen van de hoogte van de prijzen. Verder het aantal te gebruiken symbolen en andere in de automaat van belang zijnde parameters, zoals de zogenaamde hitfrequentie (hoe vaak valt er een prijs. Deze zorgen er voor dat de machine binnen de in de wet vastgestelde grenzen blijft en voldoet aan de criteria die bij de ontwikkeling zijn vastgelegd.

Cijfers. berekeningen, speelvarianten. Maar dat zijn dan ook echte wiskundigen hè. Dan heb je de afdeling artwork die begint met het maken van tekeningen voor het drukwerk op de ruit en de vormgeving en kleurstelling, en ook de presentatie van de feature.

Topruit Goldfinger

De softwareafdeling begint met het schrijven van de benodigde programmatuur terwijl de afdeling hardware zich bezig houdt met de opbouw van drie prototypes: een voor Astra, een voor Amutron en een voor het keuringsinstituut.” Er wordt zowel in Waalwijk als in de fabriek in Wales gewerkt aan de nieuwe machine.

‘Astra is gevestigd in Bridgend, nabij Cardiff. in een regio waar je veel automatenindustrie vindt. Je kunt die regio vergelijken met Limburg. Ook daar werden door de regering destijds de mijnen gesloten en moest er gezocht worden naar nieuwe werkgelegenheid. Daar profiteerde de automatenindustrie en daaraan gerelateerde branches van’, vertelt Frans Witlox.

Het prototype is daar

Als dan na enige tijd elke afdeling haar bijdrage klaar heeft komt de hele groep weer bij elkaar. ‘Er wordt kritisch naar het prototype gekeken, waarbij het van belang is dat de machine ook werkelijk de uitstraling krijgt die gewenst is, er geen obstakels ontstaan welke toelating op de Nederlandse markt in de weg staan, et cetera.

Bij de productie van de Goldfinger was het geluk aan de kant van het ontwikkelteam. Frans Witlox: ‘De machine had de gewenste uitstraling. de opbouw van de winplannen en de prijzen uit de feature leken te beantwoorden aan datgene wat de groep voor ogen stond.

Ook kan dan de definitieve naam door de artwork-afdeling worden gepresenteerd, in dit geval bleef het dus Goldfinger, de eerder gekozen werk naam.

De machine wordt definitief

Dan wordt het groene licht gegeven voor de definitieve doorgang van het project op basis van het prototype dat voorstond. Dit houdt in dat de automaat verder ‘uit-ontwikkeld’ wordt, ter keuring wordt aangeboden en dat er tien testmachines gebouwd worden om in het veld mee te kunnen testen.

‘Dan zit je in een belangrijke fase, want tijdens dat beslismoment wordt er feitelijk gekozen voor een twee de grote investering, waarvan nog niet zeker is of het commercieel gewenste resultaat gehaald zal worden, legt Frans Witlox uit. Het gaat ook weleens verkeerd. Ja, dat komt ook voor.

Bepaalde dingen werken niet op de manier waarop je wilt of er is iets anders aan de hand. Dat is jammer en het kost je extra tijd en geld natuurlijk. De automaat moet dan voor een groot deel weer opnieuw worden ontwikkeld, of soms zelfs moet het hele project worden afgeblazen.”

Overleg en afwerking

Als iedereen tevreden is gaat de software afdeling verder met het uitschrijven van het programma. Men wil nu zo snel mogelijk een model aan het keuringsinstituut (NMi) aan kunnen bieden. Hierbij is het van het grootste belang dat de machine een juiste balans heeft, waardoor de speler hem ervaart als prettig om op te spelen.

Tegelijkertijd wordt het artwork definitief gemaakt, dit in overleg met het keuringsinstituut. Er wordt gekeken of de presentatie op de ruiten en de opgedrukte teksten voldoen aan de wettelijke criteria. De hardware-afdeling maakt de drie werkmodellen waarin dan nog ruiten van papier zitten.

Assemblage Goldfinger

De keuring

Als de werkmodellen klaar zijn worden er vanuit Groot-Brittannië twee verscheept naar Nederland. Er blijft er eentje bij Amutron en er gaat een model naar het keuringsinstituut. Eerst wordt er bij Amutron nog langdurig op de automaat gespeeld, om er zeker van te zijn dat de machine ‘lekker ligt’ bij de Nederlandse speler.

Hierbij worden dan ook spelers uit een van de amusementscenters gevraagd om een oordeel, nadat zij een tijdje op het prototype hebben gespeeld. Het keuringsinstituut is dan inmiddels ook aan haar werk begonnen. ‘Als het goed is hoeven er dan alleen maar wat kleinigheden in het programma te worden bijgesteld. Dit als blijkt dat de machine op details net buiten de grenzen valt of er iets niet 100 procent correct werkt. De machine blijkt dan op details net even buiten de wettelijke grenzen te vallen.’

Keurings Rapporten NMI

Het woord aan de speler

Als het keuringsinstituut ervan overtuigd is dat de nieuwe automaat binnen de wet valt, wordt het groene licht gegeven. Dit voor de verstrekking van tien test-merktekens, waardoor er dus tien machines in het veld kunnen worden opgesteld. Als er dan toch nog kleinigheden aan de automaat niet in orde zijn, komen die in deze fase aan het licht en kunnen die alsnog bijgesteld worden.

‘Als de resultaten van deze tien machines bevredigend genoeg zijn, gaat de automaat in productie. Het woord is vervolgens aan de exploitant en natuurlijk de speler!’

De productiefase

Als dan gebleken is dat de automaat voldoende aanslaat om in productie te gaan worden er orders geplaatst. Dit gebeurt bij de verschillende toeleveringsbedrijven, zoals de kabinettenbouwer, de kabelbomenfabriek, de ruitendrukker et cetera.

De feitelijke assemblage van het product wordt in de fabriek van Astra zelf gedaan om de kwaliteit van het product altijd te kunnen garanderen.

Bronvermelding: Automaten Magazine Juni 2002